ഇന്ത്യൻ ടെലഗ്രാഫ് സിസ്റ്റം

ഒരു കാലത്ത് സാധാരണക്കാര്‍ അത്യാവശ്യ വിവരങ്ങൾ കൈമാറുന്നതിന് ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ആശയവിനിമയ സംവിധാനമായിരുന്നു ടെലഗ്രാഫ്. ടെലഫോണും ടെലിവിഷനും ഇല്ലാതിരുന്ന കാലത്ത് ഇതിലൂടെയാണ് കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജനനംമുതല്‍ കല്ല്യാണംവരെ അറിയിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ശുഭസൂചകമായ വാര്‍ത്തകള്‍മുതല്‍ മരണവിവരങ്ങള്‍ അടക്കമുള്ള അത്യാവശ്യ സന്ദേശങ്ങള്‍ കമ്പിതപാല്‍ വാഹകര്‍ മുഖേന ജനങ്ങള്‍ക്ക് എത്തിച്ചുനല്‍കിയിരുന്നത്. ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരമാലയിലെ ഓരോ അക്ഷരങ്ങൾക്കും വെവ്വേറെ കോഡുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന ഇത് അയക്കുന്നിടത്ത് അക്ഷരങ്ങളെ കോഡുകളാക്കി മാറ്റിയും സ്വീകരിക്കുന്നിടത്ത് അവയെ തിരികെ വാക്കുകളാക്കി എഴുതിയും ആണ്‌ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്. രണ്ടു സ്ഥലത്തും ഒരുപോലെ ഉപയോഗിക്കാവുന്ന ലളിതമായ ഒരു യന്ത്രമേ ഇതിന്നാവശ്യമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഏറെക്കാലം പ്രചാരത്തിലിരുന്നെങ്കിലും പിൽക്കാലത്ത് ടെലിഫോണിന്റെ വരവോടെ ഇതിന്റെ ഉപയോഗം കുറയുകയും പിന്നീട് അപ്രത്യക്ഷമാകുകയും ചെയ്തു. എങ്കിലും വിദൂരവാർത്തവിനിമയരംഗത്തെ ഒരു കുതിച്ചുചാട്ടം തന്നെയായിരുന്നു ഇത്.

ഏകദേശം 160 വർഷക്കാലം ഇന്ത്യയിൽ ടെലഗ്രാഫ് സേവനം നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. 1850 ൽ കൊൽക്കത്തയ്ക്കും ഡയമണ്ട് ഹാർബറിനുമിടയിൽ ആദ്യത്തെ പരീക്ഷണാത്മക ടെലിഗ്രാഫ് ലൈൻ സ്ഥാപിതമായതോടെയാണ് ഇന്ത്യയിലെ ടെലിഗ്രാഫ് സേവനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചത്. ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം ബ്രിട്ടീഷ് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി ടെലിഗ്രാഫ് ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി, 1854 ആയപ്പോഴേക്കും ഈ സംവിധാനം പൊതുജനങ്ങൾക്കായി തുറന്നതോടെ രാജ്യത്തുടനീളം ടെലിഗ്രാഫ് ലൈനുകൾ സ്ഥാപിച്ചു. 1876 ​​ൽ അലക്സാണ്ടർ ഗ്രഹാം ബെൽ ടെലിഫോണിന് പേറ്റന്റ് നേടിയതിനുശേഷവും ഇന്ത്യയിലും ലോകമെമ്പാടും ടെലിഗ്രാഫ് അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ചു. അരനൂറ്റാണ്ടിലേറെ, കേബിൾ ലൈനുകളിലൂടെ ടെലിഗ്രാമുകൾ അയച്ചിരുന്നു, എന്നാൽ 1902-ൽ ഇന്ത്യൻ സംവിധാനം വയർലെസ് ആയി മാറി. 

1960 കളിൽ ഡിജിറ്റൽ കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ വരവോടെ ഇന്ത്യയിൽ ആരംഭിച്ച ഡിജിറ്റൽ ആശയവിനിമയം, ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലേതുപോലെ ഇന്ത്യയിലും ടെലിഗ്രാഫിന്റെ ആവശ്യകത കുറച്ചു. ഫാക്സും പിന്നീടുള്ള ഇമെയിലും ടെലിഗ്രാമുകളും, കത്തുകളും പോലുള്ള ആദ്യകാല ആശയമിനിമയ സംവിധാനങ്ങളുടെ പ്രസക്തത്തി കുറച്ചു, ഇത് ഇന്റർനെറ്റിന്റെ വളർച്ചയോടെ വേഗത്തിലായി. തുടക്കത്തിൽ, ഇത് പോസ്റ്റ് ആൻഡ് ടെലിഗ്രാഫ് (പി ആൻഡ് ടി) വകുപ്പിനു കീഴിലാണ് പ്രവർത്തിച്ചുപോന്നത്. പിന്നീട് ടെലിഫോണിനും കമ്പിത്തപാലിനും മാത്രമായി ടെലിഗ്രാഫ് വകുപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നു. 1990 കളിൽ ഇന്ത്യൻ ടെലികമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ കമ്പനിയായ ഭാരത് സഞ്ചാർ നിഗം ​​ലിമിറ്റഡ് (ബി‌എസ്‌എൻ‌എൽ) ഇന്ത്യൻ തപാൽ വകുപ്പിൽ നിന്ന് രാജ്യത്തെ ടെലിഗ്രാഫ് സംവിധാനം ഏറ്റെടുത്തു. ഇമെയിലിന്റേയും എസ്എംഎസിന്റേയും വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ആധിപത്യം ടെലിഗ്രാഫിനെ ബാധിച്ചിരുന്നു. പിന്നീട്  വരുമാനം കുറയുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ, ഏകദേശം 60 വർഷത്തിനുള്ളിലെ ആദ്യത്തെ ടെലിഗ്രാം വിലവർദ്ധനവ് ബി‌എസ്‌എൻ‌എൽ ഏർപ്പെടുത്തി. 50 വാക്കുകൾക്ക് മൂന്നോ നാലോ രൂപയിൽ നിന്ന്, 50 വാക്കുകൾക്ക് 27 രൂപ വരെ ഇത് ഉയർന്നു. ടെലിഗ്രാഫ് ബിസിനസ്സ് സാമ്പത്തികമായി ലാഭകരമാക്കാൻ ഈ ശ്രമങ്ങൾ നടത്തിയിട്ടും, പ്രതിവർഷം 300 മുതൽ 400 കോടി വരെ നഷ്ടമാണ് ഉണ്ടായത്.

ടെലിഗ്രാഫിനെ വീണ്ടും പിന്തുണയ്ക്കാൻ ബി‌എസ്‌എൻ‌എൽ ഇന്ത്യൻ സർക്കാരിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ, സിസ്റ്റം ഇപ്പോഴും ആവശ്യമാണോ എന്ന് വിലയിരുത്താൻ കമ്പനിയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. തൽഫലമായി, തപാൽ വകുപ്പുമായി കൂടിയാലോചിച്ച് 2013 ജൂലൈ 15 മുതൽ എല്ലാ സേവനങ്ങളും നിർത്താൻ ബി‌എസ്‌എൻ‌എൽ തീരുമാനിച്ചു. ഇന്ത്യയുടെ നാഷണൽ ഫെഡറേഷൻ ഓഫ് ടെലികോം എംപ്ലോയീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥർ ടെലിഗ്രാഫ് അടച്ചുപൂട്ടാനുള്ള തീരുമാനത്തെ വിമർശിച്ചു, രാജ്യത്തെ ദരിദ്ര പ്രദേശങ്ങളിലുള്ളവർ, ഇൻറർനെറ്റോ കമ്പ്യൂട്ടറുകളോ ഫോണുകളോ വാങ്ങാൻ കഴിയാത്ത ആളുകൾ ഇപ്പോഴും ടെലിഗ്രാമുകളെ ആശ്രയിക്കുന്നുവെന്ന് വാദിച്ചു. സ്മാർട്ട്‌ഫോണുകളുടെ കാലഘട്ടത്തിൽ, ടെലിഗ്രാമിനോട് ഒടുവിൽ വിടപറയുന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ ഒന്ന് മാത്രമാണ് ഇന്ത്യ.