ആര്യഭട്ട

ഭാരതത്തിന്റെ ആദ്യ കൃത്രിമോപഗ്രഹമാണ് ആര്യഭട്ട. ISRO ആണ് ആര്യഭട്ടയുടെ നിർമാതാക്കൾ. ഇന്ത്യയുടെ ബഹിരാകാശ പദ്ധതിക്കു തുടക്കമാകുന്നത് 1969, ഓഗസ്റ്റ് 15നാണ്. അടുത്ത ആറു വര്‍ഷത്തിനുള്ളില്‍ തന്നെ തങ്ങളുടെ ആദ്യ ഉപഗ്രഹമായ ആര്യഭട്ട, സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ സഹായത്തോടെ ബഹിരാകാശത്തേക്ക് അയച്ചുകൊണ്ട് സ്ഥാപനം ചരിത്രം കുറിച്ചു. പൂർണ്ണമായും ഇന്ത്യയിൽ വെച്ച് രൂപകൽപ്പന ചെയ്യുകയും നിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്ത ആര്യഭട്ട 1975 ഏപ്രിൽ 19 -ന് സോവിയറ്റ് നിർമിതമായ C-1 ഇന്റർകോസ്മോസ് എന്ന റോക്കറ്റിന്റെ സഹായത്തോടെ, ഇപ്പോൾ റഷ്യയുടെ ഭാഗമായ വോൾഗോഗ്രാഡ് വിക്ഷേപണ കേന്ദ്രത്തിൽ നിന്നും വിക്ഷേപിച്ചു. ഇത് ഒരു ചെറിയ ചുവടുവയ്‌പ്പായിരുന്നെങ്കിലും ഇന്ത്യൻ ബഹിരാകാശ മേഖലയ്ക്ക് വന്‍ കുതിപ്പാണ് ഇത് നല്‍കിയത്.

എ.ഡി അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു പ്രമുഖ ഇന്ത്യൻ ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞനും ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞനുമാനുമായിരുന്ന ആര്യഭടനോടുള്ള ബഹുമാനാർത്ഥമാണ് ഈ പേര് ഭാരതത്തിന്റെ പ്രഥമ കൃത്രിമോപഗ്രഹത്തിനു നൽകിയത്. അന്നത്തെ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന ഇന്ദിര ഗാന്ധിയാണ് ആര്യഭട്ടയുടെ പേരിട്ടത്. ആര്യഭട്ടയുടെ ഭ്രമണപഥം 50.7 ഡിഗ്രി ചെരിവിൽ 619 x 562 കി.മീ ആണ്. അയണോസ്ഫിയറിന്റെ പഠനത്തിനായുള്ള ഒരു സെൻസറിനൊപ്പം കോസ്മിക് എക്സ്-റേ, സോളാർ ന്യൂട്രോണുകൾ, ഗാമ കിരണങ്ങൾ എന്നിവ അളക്കുന്നതിന് മൂന്ന് പരീക്ഷണങ്ങളും 26 വശങ്ങളുള്ള ഈ പേടകത്തിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങളായിരുന്നു.

360 കിലോ ഗ്രാം ഭാരമുള്ള ബഹിരാകാശ പേടകത്തിന് 46 വാട്ട് വൈദ്യുതി നൽകാൻ 24 വശങ്ങളിൽ സോളാർ പാനലുകൾ ഉപയോഗിച്ചു. Ni-Cd ബാറ്ററികൾ വഹിച്ച ഒരു പാസ്സീവ് തെർമൽ കണ്ട്രോൾ സിസ്റ്റവും, 90 rpmൽ കൂടാത്ത സ്പിൻ നിരക്ക് നൽകാൻ സ്പിൻ അപ്പ് ഗ്യാസ് ജെറ്റ് സംവിധാനവും ഇതിൽ ഉപയോഗിച്ചു. ട്രൈ-ആക്സിയൽ മാഗ്നെറ്റോമീറ്റർ, ഡിജിറ്റൽ എലവേഷൻ സോളാർ സെൻസർ, നാല് അസിമുത്ത് സോളാർ സെൻസറുകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു കൂട്ടം ആൾട്ടിറ്റ്യൂഡ് സെൻസറുകൾ ഇതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഡാറ്റാ സിസ്റ്റത്തിൽ സെക്കൻഡിൽ 256 ബിറ്റ് എന്ന ടേപ്പ് റെക്കോർഡർ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്, പ്ലേബാക്ക് ആ നിരക്കിന്റെ 10 ഇരട്ടിയാണ്. PCM-FM-PM ടെലിമെട്രി സിസ്റ്റം 137.44 മെഗാഹെർട്സ് വേഗതയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

USSR ലെ കപുസ്റ്റിൻ‌ യാറിൽ ISRO ചെയർമാൻ പ്രൊഫ.എസ്.ധവാൻ വിക്ഷേപണത്തിന് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ ശ്രീഹരിക്കോട്ടയിലെ SHAR സെന്ററിൽ ആവശ്യമായ ഗ്രൗണ്ട് ടെലിമെട്രി, ടെലികമാൻഡ് സ്റ്റേഷനുകൾ സ്ഥാപിച്ചു. മോസ്കോയ്ക്കടുത്തുള്ള ബിയേഴ്സ് ലേക്ക് ഗ്രൗണ്ട് സ്റ്റേഷനിലും പീനിയയിലെ ഒരു മെയ്ക്ക്-ഷിഫ്റ്റ് ഗ്രൗണ്ട് സ്റ്റേഷനിലും ഉപഗ്രഹത്തിൽ നിന്നുള്ള സിഗ്നലുകൾ ലഭിച്ചു. വിക്ഷേപണത്തിന് ആറുമാസത്തിനുശേഷം സ്പിൻ അപ്പ് സിസ്റ്റം പ്രവർത്തനം ആരംഭിച്ചു. ഊർജ്ജ വിതരണ സംവിധാനത്തിൽ ഉണ്ടായ ഒരു പ്രശ്നം കാരണം ആദ്യത്തെ കുറച്ച് ഭ്രമണപഥങ്ങളിൽ ഒരു പേലോഡ് മാത്രമേ പ്രവർത്തിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളു. എങ്കിലും പരിക്രമണ ജീവിതം അവസാനിക്കുന്നത് വരെ 17 വർഷത്തോളം ഉപഗ്രഹത്തിന്റെ മുഴുവൻ പ്രധാന ഫ്രെയിമും നന്നായി പ്രവർത്തിച്ചു. CMOS ഉപകരണങ്ങൾ വലിയ തോതിൽ ഉപയോഗിച്ച ആദ്യത്തെ ഉപഗ്രഹം ആണിത്. പഞ്ച്ഡ് ടേപ്പ് ഇൻപുട്ട് /ഔട്ട്പുട്ട് ഉപകരണങ്ങളുള്ള ഇന്ത്യൻ നിർമ്മിത TDC-12 കമ്പ്യൂട്ടറാണ് ചെഞ്ച് ഔട്ട് സിസ്റ്റം ഉപയോഗിച്ചത്.

വികസന ഘട്ടത്തിൽ, 1973 മെയ് 5 ന് ഹൈദരാബാദിൽ നിന്ന്, അവസാന പതിപ്പിന്റെ പകുതിയോളം വലിപ്പമുള്ള സാറ്റലൈറ്റ് മോഡൽ 25 കിലോമീറ്റർ ഉയരത്തിൽ പറന്ന ബലൂണിൽ പരീക്ഷിച്ചു. 1975 ജനുവരിയിൽ ശ്രീഹരിക്കോട്ടയ്ക്ക് മുകളിലൂടെ ഒരു ഹെലികോപ്റ്റർ വഴി എഞ്ചിനീയറിംഗ് മോഡൽ ഉയർത്തി. ബഹിരാകാശ ഹാർഡ്‌വെയർ നിർമ്മിക്കുന്നതിൽ മുൻ പരിചയമില്ലാത്ത ഒരു യുവസംഘം മൂന്ന് വർഷത്തെ കാലയളവിൽ ഉപഗ്രഹത്തിന്റെ നാല് മോഡലുകൾ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.

1976 നും 1997 നും ഇടയിൽ ഇന്ത്യൻ 2 രൂപ നോട്ടുകളിൽ ഉപഗ്രഹത്തിന്റെ ചിത്രം അച്ചടിച്ചുകൊണ്ട് ഈ ചരിത്ര സംഭവത്തെ റിസർവ് ബാങ്ക് ആദരിച്ചു. വിക്ഷേപണത്തിന് സ്മരണയ്ക്കായി ഇന്ത്യയും റഷ്യയും അനുസ്മരണ സ്റ്റാമ്പുകളും പുറത്തിറക്കി. ആര്യഭട്ട സമ്പൂർണ്ണ വിജയമല്ലെങ്കിലും, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ചെലവ് കുറഞ്ഞ ബഹിരാകാശ പദ്ധതി നടത്തുന്ന ISRO യ്ക്ക് പദ്ധതി പുതിയ സാധ്യതകൾ തുറന്നു.